"Ενσυναίσθηση, μία μεγάλη αρετή"

Η "ενσυναίσθηση" είναι μία πραγματικά δύσκολα ορίσιμη, αλλά ακόμη, πιο δύσκολα πραγματοποιήσιμη ενέργεια. Όπως δηλώνουν και τα συνθετικά της "ενσυναίσθηση" σημαίνει
αισθάνομαι μαζί σου. Είναι μία αρκετά πολύπλοκη διαδικασία μέσα από την οποία κάποιος προσπαθεί όχι απλώς να κατανοήσει αντικειμενικά και αποστασιοποιημένα το πρόβλημα σου αλλά κάπως πιο ενεργητικά.

"Photo From Google"

Όταν κάποιος συναισθάνεται τον άλλον, ουσιαστικά είναι σαν να έχει τη δυνατότητα να μπει ακριβώς στη θέση του άλλου, αναγνωρίζοντας πλήρως τα συναισθήματα του άλλου ατόμου καθώς του φαίνονται οικεία, ίσως από προηγούμενες δικές του εμπειρίες.

Για να το πετύχει κάποιος αυτό είναι αρκετά δύσκολο, καθώς θα πρέπει να αφήσει πίσω του τις προσωπικές του απόψεις ή το τι θα έκανε εκείνος αν βρισκόταν σε αντίστοιχη κατάσταση. Όλα αυτά έχουν μικρή σημασία για το άλλο άτομο. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και δεν αρμόζουν οι ίδιοι τρόποι αντιμετώπισης για όλους τους ανθρώπους.

Επιπλέον, υπάρχουν αρκετά ευαίσθητα ζητήματα για τα οποία οι περισσότεροι από εμάς, αν όχι όλοι, μπορεί να μην έχουμε καν τις "σωστές" απαντήσεις για να δώσουμε στον άλλον ο οποίος ζητά ενδεχομένως τη βοήθεια μας. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Τα "λόγια" δεν είναι το μοναδικό μέσο παρηγοριάς. Επιπλέον, πολλές φορές τα λόγια είναι ανούσια και απρόσφορα καθώς δεν έχουν τη δύναμη να μεταφέρουν τόσο δυνατά συναισθήματα αλληλεγγύης όπως ίσως να έχει ένα χάδι ή μια αγκαλιά.

Πράγματα απλά, καθημερινά που συχνά ξεχνούμε όλοι. Η σωματική επαφή είναι δυνατόν να μεταφέρει πολύ καλύτερα τα μηνύματα : " είμαι εδώ για σένα", "καταλαβαίνω πόσο πονάς", "χαίρομαι με τη χαρά σου", λυπάμαι με τη λύπη σου", από ότι τα ίδια τα λόγια.

Δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμα και ένα βλέμμα, ένα νεύμα, μία έκφραση μας είναι αρκετή για να μαλακώσει τον πόνο του άλλου. Σε πολλές περιπτώσεις, επομένως, τα λόγια περιττεύουν διότι μπορεί να είναι πιο επιφανειακά.

Κλισέ ατάκες του τύπου : "Όλα θα πάνε καλά", "πάντα υπάρχουν και χειρότερα" μπορεί να φαντάζουν ιδανικές για κάθε ζήτημα και να τις χρησιμοποιούμε σαν κλειδιά-πασπαρτού που ξεκλειδώνουν όλες τις πόρτες, όμως πολλές φορές δεν είναι έτσι.

Κάθε ζήτημα έχει διαφορετική βαρύτητα για κάθε άτομο. Και κάθε άτομο όταν βιώνει μία άσχημη συναισθηματική κατάσταση για το ίδιο, εκείνο που έχει περισσότερο ανάγκη δεν είναι να τον γεμίσουν με φρούδες ελπίδες, αλλά να νιώσει πως κάποιος είναι σε θέση να συνδεθεί συναισθηματικά μαζί του, και να τον καταλάβει.

Αυτό ίσως είναι πιο σημαντικό ή ακόμα και πιο βοηθητικό ώστε να επεξεργαστεί τα συναισθήματα του ευκολότερα, γνωρίζοντας ότι υπάρχει ένα αυτί να τον ακούσει και μια αγκαλιά για να χωθεί αν χρειαστεί.

Όσο δύσκολο και αν είναι, λοιπόν, προσπαθήστε να γίνεται πιο ενσυναισθητικοί, ακούστε με την καρδιά σας και όχι με το μυαλό σας, αφήστε πίσω τις προκαταλήψεις σας και προσπαθήστε να μπείτε στα παπούτσια του άλλου προκειμένου να νιώστε την απόλυτη ταύτιση μαζί του. Ίσως τότε να φανείτε πιο βοηθητικοί για εκείνον.

Ίσως.. και πάλι δεν είναι σίγουρο... όμως αξίζει τον κόπο και την προσπάθεια μια δοκιμή.

Δείτε το παρακάτω βίντεο των 3 λεπτών και πάρτε μία ακόμα μεγαλύτερη γεύση από το τι είναι ενσυναίσθηση :